Czy górny limit wynagrodzenia kosztorysowego jest dopuszczalny?

Cechą charakterystyczną wynagrodzenia kosztorysowego jest jego wynikowy charakter, co oznacza, że ostateczna wysokość wynagrodzenia jest zależna od rozmiaru wykonanego świadczenia (nakładu pracy, ilości materiału) i zostaje wyliczona według cen i stawek przyjętych w kosztorysie. Wynagrodzenie to ma zatem charakter orientacyjny, a jego ostateczna wysokość zostaje ustalona po zakończeniu realizacji umowy.

W jednym z niedawnych wyroków KIO orzekła, że postanowienia wzoru umowy dotyczące ograniczenia górnego poziomu wynagrodzenia kosztorysowego przysługującego wykonawcy stanowią nadużycie prawa podmiotowego ze strony zamawiającego względem wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia (por. wyrok z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. akt KIO 2416/19). 

Górny limit wynagrodzenia kosztorysowego

W powyższej sprawie dwóch zamawiających, gmina oraz spółka, prowadziło razem postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w przedmiocie wykonania robót budowlanych. Wynagrodzenie za wykonanie zamówienia zostało określone w sposób mieszany, w ten sposób, że zakres realizowany na rzecz gminy miał być wykonany za wynagrodzeniem kosztorysowym, a na rzecz spółki – ryczałtowym. 

W takim ukształtowaniu wynagrodzenia nie byłoby nic złego, gdyby nie to, że zamawiający opisując wynagrodzenie kosztorysowe za zakres prac realizowanych na rzecz gminy wskazał, że nie może ono przekroczyć maksymalnej kwoty wskazanej w ofercie przez wykonawcę. Wynagrodzenie to miało być rozliczone na podstawie obmiaru powykonawczego z uwzględnieniem jednak górnego limitu wynikającego z ceny ofertowej. Ponadto zamawiający wskazał, że roboty dodatkowe i zamienne, wynikłe w trakcie realizacji przedmiotu umowy, mają być rozliczane na podstawie obmiaru faktycznie wykonanych robót i przy zastosowaniu cen jednostkowych z kosztorysu ofertowego. Również w tym przypadku wartość kosztorysów powykonawczych nie mogła przewyższyć zadeklarowanej w ofercie ceny ofertowej.

Jeden z oferentów zakwestionował postanowienia wzoru umowy dotyczące właśnie określenia górnego pułapu wynagrodzenia kosztorysowego. Jego zdaniem wskazany w umowie sposób kalkulacji wynagrodzenia wypacza jego zasadniczy charakter. Wykonawca ten wskazywał również, że zamawiający w sposób niedozwolony przerzuca wszelkie ryzyka kontraktowe, w tym ryzyko kalkulacji w cenie ofertowej przyszłych robót dodatkowych na wykonawców.

Nadmierne ryzyka kontraktowe

Izba słusznie uznała, że tak ukształtowane postanowienia wzoru umowy są jednostronnie korzystne dla zamawiającego i rodzą niebezpieczeństwo, iż wykonawcy nie otrzymają zapłaty za wykonane prace w sytuacji przekroczenia kwoty wskazanej przez nich w złożonej ofercie. KIO wskazała, że z taką sytuacją możemy mieć do czynienia przy wystąpieniu okoliczności, których na etapie sporządzania oferty nie sposób było przewidzieć (np. w przypadku kolizji z sieciami zewnętrznymi). Co ważne, zamawiający również w punkcie dotyczącym zmian umowy nie przewidział w takiej sytuacji wypłaty dodatkowego wynagrodzenia wykonawcy.

Warto pamiętać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia umownego, w którym ryzyka kontraktowe są nadmiernie przerzucane na wykonawcę nie jest korzystne również dla samego zamawiającego. Wykonawca jest bowiem zmuszony wkalkulować w cenę składanych ofert pewne grupy kosztów z bardzo dużym zapasem, co może skutkować znacznym podwyższeniem cen ofertowych.

Masz pytania?

SKONTAKTUJ SIĘ Z EKSPERTEM

Warning: Undefined variable $category in /home/users/gjip/public_html/gjw_new/wp-content/themes/GJW/single-blog.php on line 105
  • Paulina Meller-KmiecikRadca Prawny+48 669 66 44 99paulina.meller-kmiecik@gjw.pl