Zamówienia klasyczne poniżej progów unijnych – tryb podstawowy w nowym PZP 2021

Nowe PZP wprowadza istotne zmiany jeżeli chodzi o udzielanie klasycznych zamówień publicznych o wartości mniejszej niż progi unijne. Począwszy od stycznia 2021 r. zamawiający nie skorzystają już z tak popularnego dotychczas trybu przetargu nieograniczonego.  

Na początek warto wskazać, że pod pojęciem zamówień klasycznych należy rozumieć zamówienia udzielane przez zamawiającego publicznego oraz zamawiającego subsydiowanego inne niż zamówienie sektorowe i zamówienie w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa. Dla tego typu postępowań ustawodawca przewidział jako domyślny – tzw. tryb podstawowy, który ma być w założeniu elastyczną i uproszczoną procedurą. Jak czytamy w uzasadnieniu projektu1 

Procedura uproszczona (tryb podstawowy), gwarantując realizację celów systemu zamówień publicznych, zapewnia zarazem zamawiającym odpowiednią elastyczność umożliwiającą optymalną organizację procesu udzielania zamówienia publicznego. 

Oprócz tego trybu, zamawiający będą mogli skorzystać także z partnerstwa innowacyjnego, negocjacji bez ogłoszenia oraz udzielić zamówienia z wolnej ręki (w przypadku, gdy istnieją ku temu ustawowe przesłanki). 

Tryb podstawowy – trzy warianty

W ramach trybu podstawowego ustawodawca przewidział trzy odmienne możliwości (warianty) jego prowadzenia. Zgodnie z treścią art. 275 nowego PZP zamawiający udziela zamówienia w trybie podstawowym, w którym w odpowiedzi na ogłoszenie o zamówieniu oferty mogą składać wszyscy zainteresowani wykonawcy, a następnie zamawiający: 

  1. wybiera najkorzystniejszą ofertę bez przeprowadzenia negocjacji albo 
  2. może negocjować treść ofert w celu ich ulepszenia, o ile przewidział taką możliwość, albo 
  3. negocjuje treść ofert złożonych w celu ich ulepszenia. 

Przewidziany w pkt 1 tryb podstawowy bez negocjacji jest niejako odpowiednikiem znanego dotychczas przetargu nieograniczonego.  Pozostałe dwa warianty przewidują możliwość lub obowiązek zamawiającego do negocjowania ofert w celu ich ulepszenia. 

Jaki jest sens wyodrębniania przez ustawodawcę jako osobnych wariantów obligatoryjnych i fakultatywnych negocjacji wskazanych w pkt 2 i 3? Przede wszystkim warto wskazać, że w przypadku wariantu zakładającego obowiązkowe negocjacje zamawiający nie sporządza w początkowym stadium specyfikacji warunków zamówienia. Specyfikacja ta jest sporządzana dopiero po przeprowadzeniu przez zamawiającego negocjacji. Tryb ten zatem może służyć zamawiającym do prowadzenia postępowań o udzielenie zamówienia w sytuacji, gdy nie są w stanie w początkowym etapie dokładnie określić swoich wymagań dla przedmiotu zamówienia.  Z kolei w wariantach 1 oraz 2 tzn. w trybie podstawowym bez negocjacji i z fakultatywnymi negocjacjami – zamawiający obligatoryjnie musi sporządzić SWZ. 


1 Uzasadnienie do rządowego projektu ustawy z 11.09.2019 r. Prawo zamówień publicznych, VIII kadencja, druk sejm. nr 3624

Masz pytania?

SKONTAKTUJ SIĘ Z EKSPERTEM

Warning: Undefined variable $category in /home/users/gjip/public_html/gjw_new/wp-content/themes/GJW/single-blog.php on line 105
  • Paulina Meller-KmiecikRadca Prawny+48 669 66 44 99paulina.meller-kmiecik@gjw.pl