1 września 2021 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 23 lipca 2021 r. o zmianie ustawy o rynku mocy oraz niektórych innych ustaw. Wśród przyczyn jej uchwalenia należy wskazać m.in. poprawę funkcjonowania rynku mocy oraz spełnienie unijnych wymogów limitów emisyjności. Nowelizacja omawianej ustawy wprowadza tzw. stabilny profil zużycia energii.
Przyczyny nowelizacji ustawy o rynku mocy
Uchwalona nowelizacja stanowi pokłosie przyjętego przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej rozporządzenia nr 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie wewnętrznego rynku energii elektrycznej. Powyższe rozporządzenie wprowadza m.in. istotne zmiany z zakresu stosowania mechanizmów mocowych w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Ponadto, założenia znajdujące się w rozporządzeniu implementowane na grunt Państw członkowskich mają za zadanie zmniejszenie emisyjności systemów elektroenergetycznych.
Limity emisji CO2
Nowelizacja wprowadza w ustawie z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy limit emisji CO2, który wynosić ma nie więcej niż 550 g dwutlenku węgla pochodzącego z paliw kopalnych na kWh wytworzonej energii elektrycznej. Takie określenie limitów emisji ma na celu realizowanie polityki ochrony środowiska.
Nowelizacja zakłada, że limity emisji uznaje się za spełnione przez jednostkę rynku mocy, jeśli żadna z jednostek wytwórczych wchodzących w skład jednostek fizycznych tworzących daną jednostkę rynku mocy nie przekroczyła limitu emisji w danym roku dostaw.
Nowa metoda naliczania opłaty mocowej
Pomimo krótkiego okresu obowiązywania opłaty mocowej (od 1 stycznia 2021 r.), nowelizacja ustawy o rynku mocy, wprowadza nową metodę jej obliczania. Metoda to opiera się o uzależnienie stawki opłaty mocowej od profilu zużycia energii. Zmiana ta zapewni niższą opłatę mocową odbiorcom u których występuje niższe wahanie dobowe poboru energii elektrycznej. Co za tym idzie, gratyfikowani będą odbiorcy u których występują wahania do 5% (odbiorca K1), nie więcej niż 10% (odbiorca K2) i nie więcej niż 15% (odbiorca K3) względem zapotrzebowania w godzinach pozaszczytowych.
Odbiorca K4 jest kwalifikowany w przypadku, gdy wielkość różnicy wynosi nie mniej niż 15% albo gdy wolumen energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej w godzinach innych niż godziny, o których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, w dni robocze od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy, wynosi 0,000 MWh.
Współczynnik ustalający wysokości opłaty mocowej dla poszczególnych kategorii obiorców K1-4 będzie wynosić odpowiednio:
1) 0,17 dla odbiorców końcowych K1;
2) 0,50 dla odbiorców końcowych K2;
3) 0,83 dla odbiorców końcowych K3;
4) 1 dla odbiorców końcowych K4.
Rozporządzenie o opłacie mocowej
Nowelizacja ustawy o rynku mocy nakłada na Ministra właściwego do spraw energii obowiązek stworzenia rozporządzenia, które w szczegółowy sposób ureguluje pobieranie opłaty mocowej określając m.in.:
1) terminy i sposób przekazywania operatorowi środków z tytułu opłaty mocowej;
2) zakres i termin przekazywania operatorowi i płatnikowi opłaty mocowej informacji, w tym informacji o sumie należnych opłat mocowych;
3) okresy rozliczeniowe pomiędzy odpowiednio operatorem, płatnikami opłaty mocowej i innymi podmiotami obowiązanymi do wnoszenia opłaty mocowej;
4) sposób wyznaczania godzin doby przypadających na szczytowe zapotrzebowanie na moc w systemie na potrzeby obliczania opłaty mocowej należnej od odbiorców końcowych, z wyłączeniem odbiorców końcowych, o których mowa w art. 89a ust. 1 pkt 1;
5) zakres i termin przekazywania Prezesowi URE informacji niezbędnych do kalkulacji stawek opłaty mocowej.
Realizacja ww. założeń ma zapewnić sprawne pozyskiwania środków z opłaty mocowej oraz zachęcić odbiorców końcowych do racjonalnego wykorzystywania mocy elektrycznej w ciągu doby.
Kiedy nowelizacja wchodzi w życie?
Nowelizacji ustawy o rynku mocy oraz niektórych innych ustaw wchodzi w życie z dniem 1 września 2021 r., w dniu 1 lipca 2024 r. wchodzą natomiast w życie przepisy ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1093) w art. 8 pkt 6 który zmienia art. 58 ust. 5 – o rynku mocy.
Źródło:
https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?id=C1075704DF929AE0C12586F7003F539F
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001505