Wysokość kary umownej

Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej (KIO) odpowiedź na tak postawione pytanie jest twierdząca.

W sprawie o sygnaturze KIO 291/12 Izba stwierdziła bowiem, że:

podobnie jak często stosowanym kryterium odnoszącym się do przedmiotu zamówienia jest termin wykonania zamówienia, termin zapłaty czy gwarancja należytego wykonania umowy gwarancja jakości (przy określeniu przez zamawiającego minimalnego oraz maksymalnego okresu dopuszczonej gwarancji), tak w przypadku usług, kara umowna, jako odnosząca się do realizacji przedmiotu zamówienia (przy określeniu również minimalnej i maksymalnej rozpiętości procentowej), może stanowić gwarancję należytego wykonania usług.

Słuszność tak sformułowanego poglądu może jednak budzić zasadnicze wątpliwości.

Wprawdzie w art. 91 ust. 2 PZP przewidziany został jedynie otwarty (przykładowy) katalog pozacenowych kryteriów oceny ofert, w którym wymienione zostały: jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, zastosowanie najlepszych dostępnych technologii w zakresie oddziaływania na środowisko, koszty eksploatacji, serwis oraz termin wykonania zamówienia, jednak nie można zapominać o wynikającym z tegoż przepisu podstawowym wymogu, by zastosowane kryteria odnosiły się do przedmiotu zamówienia.

Zauważyć należy ponadto, że kara umowna jest instytucją, która, zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem, pełnić ma dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze, ma stanowić narzędzie służące szybkiemu pokryciu szkody poniesionej przez wierzyciela (zamawiającego) w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania niepieniężnego przez dłużnika (wykonawcę). Po drugie i najważniejsze, powinna skłaniać dłużnika (wykonawcę) do realnego, zgodnego z treścią zawartej umowy, wykonania ciążących na nim na mocy tej umowy obowiązków. Co istotne, przez zapłatę kary umownej dłużnik (wykonawca) nie może bez zgody wierzyciela (zamawiającego) zwolnić się z obowiązku wykonania zobowiązania głównego (art. 483 §2 KC). Kara umowna nie zastępuje zatem co do zasady świadczenia, które powinno być wykonane zgodnie z umową. Co więcej, w razie należytego wykonania tego świadczenia, postanowienia przewidujące obowiązek zapłaty kary umownej nie znajdują w ogóle zastosowania.

Zasadniczym celem prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia jest wybór oferty najkorzystniejszej – w szczególności oferty przedstawiającej najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego (art. 2 pkt 5 PZP) – a przede wszystkim zawarcie umowy, w ramach której zaspokojone zostaną określone potrzeby zamawiającego. Uprawnienie do naliczenia wysokiej kary umownej samo w sobie takiego celu nie realizuje – tym bardziej, że wzór umowy przygotowany przez zamawiającego może przecież przewidywać (i najczęściej przewiduje) dopuszczalność dochodzenia odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary, na wypadek gdyby okazała się ona zbyt niska (arg. a contrario z art. 484 §1 KC). Natomiast w przypadku przeciwnym, w którym zobowiązanie zostałoby w znacznej części wykonane bądź kara umowna okazałaby się rażąco wygórowana, dłużnik (wykonawca) mógłby żądać jej obniżenia przez sąd (zgodnie z art. 484 §2 KC).

Kary umowne w zamówieniach publicznych 2025 – Aktualność stanowiska

Choć omawiana sprawa KIO 291/12 pochodzi sprzed ponad dekady, jej tezy zachowały aktualność także na gruncie nowego Prawa zamówień publicznych obowiązującego od 1 stycznia 2021 roku. Nadal bowiem podkreśla się, że kara umowna nie może być traktowana jako samodzielne kryterium oceny ofert – musi odnosić się do przedmiotu zamówienia i spełniać wymogi proporcjonalności. Obowiązujące przepisy, w tym art. 241 ust. 1 i art. 436 pkt 3 PZP, potwierdzają konieczność precyzyjnego określenia maksymalnej wysokości kar umownych w treści umowy. W praktyce przyjmuje się, że łączna wysokość kar powinna mieścić się w rozsądnych granicach (zazwyczaj 10–30% wynagrodzenia wykonawcy), co znajduje odzwierciedlenie zarówno w rekomendacjach Urzędu Zamówień Publicznych, jak i najnowszym orzecznictwie KIO. Powyższe potwierdza, że choć zakres regulacji ewoluował, fundamentalne zasady stosowania kar umownych – jako środka zabezpieczającego należyte wykonanie umowy, a nie narzędzia represji – pozostają niezmienne.

Masz pytania?

SKONTAKTUJ SIĘ Z EKSPERTEM
  • Paulina Meller-KmiecikRadca Prawny, Partner+48 669 66 44 99paulina.meller-kmiecik@gjw.pl

Wyślij zapytanie:


    prosimy o wypełnienie pól oznaczonych gwiazdką *

    Informujemy, iż administratorem Pani/Pana danych osobowych jest GJW Gramza i Wspólnicy Kancelaria Radców Prawnych Spółka partnerska z siedzibą w Poznaniu (61-626), przy ul. Szelągowskiej 27. Dane osobowe będą przetwarzane w celach kontaktowych na podstawie prawnie uzasadnionego interesu administratora przejawiającego się w odpowiedzi na zadane poprzez formularz kontaktowy pytanie na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f RODO.

    Więcej informacji na temat danych osobowych oraz przysługujących w związku z nimi praw zamieszczono w Polityce Prywatności