Niniejszy wpis poświęcony jest stacjom gazu ziemnego oraz punktom bunkrowania skroplonego gazu ziemnego, w szczególności zaś kwestiom warunków technicznych jakie muszą spełniać.
Definicje stacji gazu ziemnego oraz punktu bunkrowania skroplonego gazu ziemnego
Ustawa o elektromobilności i paliwach alternatywnych z dnia 11 stycznia 2018 r., wyjaśnia m.in. pojęcia: paliw alternatywnych, bunkrowania skroplonego gazu ziemnego, punktów bunkrowania skroplonego gazu ziemnego, punktów tankowania sprężonego gazu ziemnego oraz punktów tankowania skroplonego gazu ziemnego. Jako paliwa alternatywne uznaję się paliwa lub energię elektryczną wykorzystywane do napędzania silników pojazdów samochodowych lub jednostek pływających stanowiące zamiennik dla paliw pochodzących z ropy naftowej (lub otrzymanych w wyniku jej przetworzenia). Katalog paliw alternatywnych zawarty w ww. ustawie wymienia jako paliwo alternatywne m.in. sprężony oraz skroplony gaz ziemny.
Sięgając po ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw znajdujemy definicję m.in. sprężonego gazu ziemnego (CNG) oraz skroplonego gazu ziemnego (LNG), które definiowane są odpowiednio jako mieszanina sprężonych gazów węglowodorowych, głównie metanu (C1) oraz jako mieszanina skroplonych gazów węglowodorowych, głównie metanu (C1) stosowanych w silnikach przystosowanych do spalania tego typu paliw. Sprężony gaz ziemny (CNG) oznaczony jest kodem CN 2711 21 00, a skroplony gaz ziemny (LNG) kodem CN 2711 11 00.
Ustawa o elektromobilności i paliwach alternatywnych za stację tankowania gazu ziemnego uznaje punkty tankowania sprężonego gazu ziemnego (CNG) oraz punkty tankowania skroplonego gazu ziemnego (LNG), a więc zespół urządzeń służących do zaopatrywania pojazdów samochodowych w skroplony lub sprężony gaz ziemny. Za bunkrowanie skroplonego gazu ziemnego ustawodawca uznaje napełnianie zbiorników jednostek pływających skroplonym gazem ziemnym służącym do napędu tych jednostek lub do napędu urządzeń znajdujących się na tych jednostkach. Punktem bunkrowania skroplonego gazu ziemnego są urządzenia lub zespół urządzeń służących do zaopatrywania jednostek pływających ww. paliwo alternatywne.
Wymagania dotyczące stacji gazu ziemnego (CNG) oraz punktu bunkrowania skroplonego gazu ziemnego (LNG)
Stacje tankowania pojazdów mechanicznych gazem ziemnym oraz punkty bunkrowania skroplonego gazu ziemnego, powinny zapewnić:
- bezpieczeństwo użytkowników;
- prawidłowe funkcjonowanie sieci gazowej;
- bezpieczeństwo pożarowe;
- dostęp dla osób niepełnosprawnych;
- właściwy stan techniczny wykorzystywanej infrastruktury.
Podmiot starający się o budowę stacji gazu ziemnego powinien przed przystąpieniem do budowy wystąpić z wnioskiem do Urzędu Dozoru Technicznego (dalej UDT) o opinię w zakresie zgodności dokumentacji technicznej z wymaganiami technicznymi.
Podmiot starający się wybudowanie punktu bunkrowania gazu ziemnego, może wystąpić przed przystąpieniem do realizacji przedsięwzięcia o wydanie opinii do Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego (dalej TDT) w zakresie zgodności dokumentacji technicznej z obowiązującymi przepisami. Punkty bunkrowania skroplonego gazu ziemnego podlegają badaniom technicznym przeprowadzanym przez TDT w zakresie ich bezpiecznej eksploatacji, naprawy i modernizacji.
Rozporządzenia wykonawcze w zakresie wymagań dla stacji gazu ziemnego (CNG) oraz punktów bunkrowania skroplonego gazu ziemnego (LNG)
Jak wynika z ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych stacje gazu ziemnego oraz punkty bunkrowania skroplonego gazu ziemnego są budowane, eksploatowane, naprawiane i modernizowane w sposób zgodny z wymaganiami technicznymi określonymi w oparciu o przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy. Wydane przez Ministra Energii w dniu 28 sierpnia 2019 r. rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań technicznych dla stacji gazu ziemnego określa:
1. wymagania techniczne dotyczące bezpiecznej eksploatacji, naprawy i modernizacji stacji gazu ziemnego;
Stacja sprężonego gazu ziemnego (CNG) oraz stacja gazu ziemnego wyposażona w punkty tankowania skroplonego gazu ziemnego (LNG) w zakresie bezpiecznej eksploatacji powinny spełniać szczegółowe wymagania techniczne określone w aktualnych normach, odpowiednio PN-EN ISO 16923 (dla CNG) oraz PN-EN ISO 16924 (dla LNG).
Podkreślić należy, że wymagania dla stacji gazu ziemnego powinny uwzględniać aktualny poziom wiedzy i dobre praktyki.
2. rodzaje badań technicznych stacji gazu ziemnego przeprowadzanych przez UDT oraz sposób i terminy przeprowadzania tych badań;
Stacje gazu ziemnego podlegają badaniom technicznym wstępnym oraz badaniom technicznym eksploatacyjnym.
3. wysokość opłat za:
a) wydanie przez Prezesa UDT opinii w zakresie zgodności dokumentacji technicznej projektowanej stacji z wymaganiami technicznymi,
b) przeprowadzenie przez UDT badań technicznych, w zakresie ich bezpiecznej eksploatacji, naprawy i modernizacji.
Wysokość opłaty, jest ustalana w odniesieniu do przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” i wynosi 20% ww. wynagrodzenia za przeprowadzenie badania wstępnego, a 4% ww. wynagrodzenia za każdą rozpoczętą godzinę badania technicznego eksploatacyjnego, jednakże nie więcej niż 20% ww. wynagrodzenia.
Odnosząc się do Rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań technicznych dla punktów bunkrowania skroplonego gazu ziemnego nadal znajduje się ono w fazie konsultacji. Wskazać należy, że rynek bunkrowania LNG jest rynkiem słabo rozwiniętym w Polsce. Przedmiotowe Rozporządzenie ma mieć kluczowe znaczenie, gdyż określać będzie wymagania techniczne i zasady kontroli wymagań dla dopiero co rozwijającego się rynku.
Opieszałość działań Rządu i Ministra Klimatu, w zakresie uchwalenia powyższego Rozporządzenia stało się przedmiotem raportu Najwyższej Izby Kontroli z dnia 5 listopada 2020 r., krytykującego rozwój elektromobilności w Polsce. Więcej o samym raporcie do przeczytania we wpisie „Milion samochodów elektrycznych do 2025 roku w Polsce – bezwzględny raport NIK”.
Źródła:
