Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – czy obowiązkiem inwestora jest określenie granic obszaru oddziaływania inwestycji?

Ustawodawca przewidział, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego strony procesu inwestycyjnego zobowiązane będą do ustalenia sposobu zagospodarowania terenu, jak i warunków zabudowy na podstawie przepisów m.in. rozdziału 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 293 z późn. zm.) – dalej: u.p.z.p. Aby odpowiedzieć na pytanie postawione w tytule wpisu, należy najpierw wyjaśnić podstawowe zagadnienia, w tym: kiedy zobowiązani jesteśmy uzyskać decyzję lokalizacyjną; jakie inwestycje wpisują się w definicję  celu publicznego, a w konsekwencji czy obowiązkiem inwestora jest określenie granic obszaru oddziaływania inwestycji?

“Art. 50 ust. 1 u.p.z.p.

Inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego,
a w przypadku jego braku – w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Warunek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 4, stosuje się odpowiednio.”

Kiedy wydawana jest decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego?

Co do zasady, decyzja ta jest wymagana w sytuacji gdy:

  1. Po pierwsze – przedsięwzięcie zaliczane jest do inwestycji celu publicznego;
  2. Po drugie – lokalizacja inwestycji celu publicznego będzie ustalana w drodze tzw. decyzji lokalizacyjnej – art. 50 u.p.z.p.

Czy moja inwestycja wpisuje się w definicję legalną celu publicznego?

Zgodnie z ustawą (art. 2 pkt 5 u.p.z.p.) inwestycją celu publicznego jest działanie o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i ponadregionalne), oraz metropolitalnym (obejmującym obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te działania oraz źródłach ich finansowania, stanowiące realizację celów o których mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 65 z późn. zm.) – dalej: u.g.n. I tak, w zależności od tego jaką inwestycję planujemy należy przeanalizować po pierwsze miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz katalog zawarty w art. 6 u.g.n.

Przykładowo, budowę sieci elektroenergetycznej kablowej zaliczyć należy do inwestycji celu publicznego. Zgodnie z art. 6 pkt. 2 u.g.n. celem publicznym jest budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń. Bez wątpienia budowa sieci, o której mowa powyżej, może być zaliczona do inwestycji liniowych wymienionych w art. 6 pkt 2 u.g.n1. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2011 r. wprost wskazano, że przepisy zawarte w art. 6 pkt 2 u.g.n.

„nie ograniczają kręgu inwestorów, ani też rodzajów zamierzeń budowlanych, którym mają służyć urządzenia wymienione w tym przepisie. […] Przepis art. 6 pkt. 2 u.g.n. zalicza do celów publicznych wszystkie tam wymienione inwestycje, nie ograniczając ich zakresu pod względem przedmiotowym, czy też podmiotowym bądź innym.”2.

Dodatkowo pamiętać należy, że przepisy nie uprawniają do twierdzeń, że inwestycja celu publicznego musi służyć ogółowi zbiorowości, przynajmniej na poziomie lokalnym. Niemniej jednak inwestycja celu publicznego powinna służyć ogółowi zbiorowości – jednak niekoniecznie w znaczeniu dosłownym3.

Gdy już ustalimy, czy w ramach realizacji inwestycji musimy wystąpić o decyzję lokalizacyjną, należy stworzyć wniosek o wydanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, który powinien zawierać szereg elementów w tym określenie granic terenu objętego wnioskiem przedstawiony w sposób określony w ustawie.

Czy obowiązkiem inwestora jest określenie granic obszaru oddziaływania inwestycji?

Zatem, wniosek obejmuje określenie terenu objętego wnioskiem, a nie wskazanie granic obszaru oddziaływania inwestycji. Nie można przyjmować, że to do obowiązków inwestora należy określenie we wniosku granic obszaru, na który realizowana inwestycja miałaby oddziaływać. WSA w Krakowie wprost podniósł, że samo pojęcie linii rozgraniczających teren inwestycji odnosi się do linii, którymi zaznacza się teren inwestycji, a nie obszar na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w konsekwencji podniesiono, że

„[…] decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę (art. 55 u.p.z.p.), dla projektowania inwestycji a potem wydania pozwolenia o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę ma znaczenie teren, na którym inwestycja ma zostać zlokalizowana, a nie obszar, na który ta inwestycja będzie oddziaływać.”4.


1 Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1133/11, LEX nr 1068960.

2 Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1133/11, LEX nr 1068960.

3 Vide wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1/11, LEX nr 1081737.

4 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. akt II SA/Kr 1221/11 LEX nr 1145791.

Masz pytania?

SKONTAKTUJ SIĘ Z EKSPERTEM

Warning: Undefined variable $category in /home/users/gjip/public_html/gjw_new/wp-content/themes/GJW/single-blog.php on line 105
  • Paulina Meller-KmiecikRadca Prawny+48 669 66 44 99paulina.meller-kmiecik@gjw.pl