W Rządowym Centrum Legislacji ukazał się projekt ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, który jest pokłosiem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.
Projekt ustawy o offshore tworzony jest w celu realizacji obowiązującego Krajowego planu na rzecz energii i klimatu na lata 2021-2030 (dalej: KPEiK). Plan ten przewiduje wzrost udziału odnawialnych źródeł energii (dalej OZE) do ok. 27% w produkcji energii elektrycznej netto. Projektowana ustawa wychodzi więc naprzeciw potrzebie szybkiego zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii poprzez wspieranie inwestycji w zakresie farm wiatrowych. Polska jako kraj nadbałtycki, posiada idealne warunki do lokalizacji takich farm.
System wsparcia w ustawie o offshore
Projekt ustawy o offshore zawiera propozycje rozwiązań wpływających na rozwój energetyki wiatrowej. Jednym z nich jest dwustopniowy system wsparcia dla przedsiębiorstw energetycznych wytwarzających energię elektryczną z energii pochodzącej z siły wiatru na morzu. Projektowana ustawa wprowadza nowe modele przeznaczone dla instalacji, które mają służyć produkcji energii elektrycznej. Przedsiębiorstwo zajmujące się wytwarzaniem energii z farm wiatrowych zostanie objęte systemem wsparcia w sytuacji wystąpienia tzw. ujemnego salda tj. kiedy różnica rynkowa ceny energii uzyskanej jest niższa niż koszt jej wytworzenia. System wsparcia opierać się będzie na dwóch fazach:
- pierwsza, w której pokrycie tzw. ujemnego salda przyznawane będzie w drodze indywidualnej decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej Prezes URE) wydanej na podstawie wniosku złożonego przez przedsiębiorce będącego wytwórcą energii elektrycznej z farmy wiatrowej,
- druga, w której pokrycie tzw. ujemnego salda nastąpi w drodze aukcji w formule „Pay as Bid”, w której wytwórca energii elektrycznej z farmy wiatrowej składać będzie ofertę niejawną dla pozostałych uczestników aukcji, a aukcję wygrywać będzie podmiot oferujący najkorzystniejszą ofertę.
W pierwszej fazie systemu wsparcia uczestniczyć będą mogli wytwórcy energii elektrycznej, których moc instalacji łącznie osiągnie poziom do 5,9 GW.
Projekt wsparcia dla wytwórców energii z morskich farm wiatrowych zakłada 25-letni okres pomocy, który ma odpowiadać przeciętnemu cyklowi funkcjonowania morskiej farmy wiatrowej.
Usprawnienia w zakresie procedury administracyjnej
Nowa ustawa o offshore zakłada uregulowanie prowadzenia postępowań przez Prezesa URE oraz deleguje go jako podmiot właściwy do udzielania pomocy publicznej. W zakresie zmiany prawa projekt przewiduje w art. 69 ust. 1, że decyzje administracyjne wydawane w celu realizacji inwestycji w zakresie morskich farm wiatrowych wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy z tej instalacji do miejsca rozgraniczenia własności, w szczególności:
1) o środowiskowych uwarunkowaniach,
2) zgody wodnoprawnej,
3) pozwolenia na budowę,
4) pozwolenia na użytkowanie,
– podlegać będą natychmiastowej wykonalności.
Odwołanie od ww. decyzji administracyjnych, zgodnie z projektowaną ustawą zawierać będzie musiało zarzuty odnoszące się do niej, istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazanie dowodów uzasadniających to żądanie. Zmiana taka ma na celu ograniczyć odwołania składane jedynie w celu wstrzymania inwestycji.
Projekt ustawy o offshore, o ile zostanie uchwalony w obecnym brzemieniu, z pewnością przyczyni się do wsparcia budowy pierwszych polskich farm wiatrowych na Bałtyku. Zastanowić się można, czy działań tych nie można było poczynić wcześniej, jak ma to miejsce w innych krajach nadmorskich, w których od kilkudziesięciu lat z powodzeniem inwestuje się w farmy wiatrowe.
Źródła:
https://legislacja.gov.pl/projekt/12335455/katalog/12697603#12697603
