Podatek od morskich farm wiatrowych – proponowany model opodatkowania inwestycji offshore

Projekt ustawy o offshore, który w dniu 20 grudnia 2019 r. pojawił się na stronie Rządowego Centrum Legislacji ma doprowadzić do ograniczenia wątpliwości związanych ze stanem prawnym regulacji dotyczących morskich farm wiatrowych. We wpisie omówię propozycję ustawodawcy dotyczącą opodatkowania morskich elektrowni wiatrowych, których nie obejmowały regulacje prawne dotyczące podatku od nieruchomości. 

W obecnym stanie prawnym podatkiem od nieruchomości objęte są elektrownie wiatrowe zlokalizowane na lądzie. Zasadnym wydaje się więc, wprowadzenie w rozdziale 10 projektu ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych przepisów dotyczących podatku od elektrowni wiatrowych zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej, które nie były dotąd opodatkowane tylko ze względu na położenie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Omawiana opłata ma zatem za zadanie ujednolicić obciążenia finansowe dla wszystkich projektów OZE, niezależnie od miejsca wytwarzania. 

Artykuł 74 projektu ustawy o offshore wskazuje, że dla morskich farm wiatrowych podstawą opodatkowania będzie moc zainstalowana danej morskiej farmy wiatrowej, wskazana w koncesji. Warto zauważyć, że jest to odmienne podejście niż ustalone w ustawie regulującej opodatkowanie elektrowni wiatrowych podatkiem od nieruchomości, o którym można przeczytać we wpisie: pt. “Elektrownia wiatrowa a podatek od nieruchomości – kwestia nadal kontrowersyjna?”  

Podatek od morskich farm wiatrowych w projektowanej ustawie o offshore

Stawka opodatkowania morskiej farmy wiatrowej ma być liczona jako iloczyn mocy zainstalowanej elektrycznej wyrażonej w MW wynikającej z koncesji oraz odpowiedniego współczynnika określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy Prawo energetyczne. Maksymalną wysokość tego współczynnika oszacowano na 23 tys. zł/MW. Zgodnie z art. 75 ust. 3 projektu kwota podatku będzie corocznie waloryzowana o kwotę inflacji. Należy zauważyć, że waloryzacja będzie przebiegała tylko w górę, natomiast w przypadku ujemnej wartości wskaźnika, kwota nie będzie ulegała zmianie. 

Wysokość współczynnika ma zapewnić równoważenie obciążeń finansowych technologii wiatrowych rozwijanych na morzu i lądzie. 

Podatek ma być płatny na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w czterech ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 31 marca, 30 czerwca, 30 września oraz 31 grudnia Obowiązek podatkowy ma powstawać od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnikowi udzielono koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w morskiej farmie wiatrowej, a wygasać z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek. 

Zgodnie z art. 79 projektu ustawy o offshore  Prezes URE powinien informować ministra właściwego do spraw finansów publicznych o wydaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w morskiej farmie wiatrowej oraz jej zmianie w zakresie mocy zainstalowanej elektrycznej morskiej elektrowni wiatrowej w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji o wydaniu koncesji lub jej zmianie. Należy jednak zauważyć, że w świetle obecnie proponowanych regulacji pomysł ten wydaje się bezzasadny, gdyż regulacje dotyczące podatku od morskich elektrowni wiatrowych nie przewidują, aby to minister właściwy do spraw finansów publicznych był organem podatkowym właściwym dla tego podatku. Art. 77 projektu ustawy o offshore  bowiem wskazuje wprost, że organami podatkowymi właściwymi w zakresie podatku od morskich farm wiatrowych są naczelnik urzędu skarbowego oraz dyrektor izby administracji skarbowej, właściwi ze względu na adres siedziby podatnika – w przypadku osób prawnych albo miejsce zamieszkania podatnika – w przypadku osób fizycznych. 

Zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane do zapewnienia określonego udziału OZE w końcowym zużyciu energii brutto w 2020 r. Zobowiązanie się Polski do utrzymania po 2020 r. obowiązkowego udziału OZE na poziomie nie niższym niż 15% stwarza potrzebę ustalenia regulacji prawnych sprzyjających funkcjonowaniu OZE w Polsce. Być może, projekt ustawy offshore, który wypełnia lukę w polskim systemie prawa podatkowego pomoże osiągnąć ten cel. 


Źródła:  

https://legislacja.gov.pl/projekt/12335455/katalog/12697603#12697603  

Masz pytania?

SKONTAKTUJ SIĘ Z EKSPERTEM

Warning: Undefined variable $category in /home/users/gjip/public_html/gjw_new/wp-content/themes/GJW/single-blog.php on line 105
  • Paulina Meller-KmiecikRadca Prawny+48 669 66 44 99paulina.meller-kmiecik@gjw.pl